Laser stymuluje wzrost włosów. Poniżej kilka zdań dotyczących łysienia.
Najczęstszą chorobą włosów jest łysienie. Głównie spotyka się tzw. łysienie męskie androgenowe, łysienie androgenowe kobiet i łysienie plackowate.
Łysienie androgenowe u mężczyzn
Przyczyny. Łysienie androgenowe u mężczyzn (łac. alopecia masculina androgenetica) występuje w rozmaitym stopniu u większości mężczyzn powyżej 40. roku życia. Jeżeli do „czterdziestki” nie ma żadnych oznak łysienia, to jest mało prawdopodobne, że wystąpi ono w późniejszym wieku. Czasami pojawia się już w okresie pokwitania. Łysienie typu męskiego często jest poprzedzone w młodszym wieku łojotokiem lub łupieżem tłustym. W jego etiopatogenezie odgrywają rolę czynniki genetyczne. Dziedziczenie jest autosomalne dominujące z różną penetracją genu. Obok czynników genetycznych pewną rolę odgrywa dihydrotestosteron, który powoduje stymulację mieszków włosowych na twarzy i w okolicy narządów płciowych, natomiast hamuje wzrost włosów w obrębie owłosionej skóry głowy. Powstaje z testosteronu pod wpływem enzymu 5-alfa-reduktazy typu II, obecnej m.in. w mieszkach włosowych. Łysienie androgenowe jest związane z wydłużaniem się fazy telogenowej i coraz krótszymi fazami anagenowymi.
Objawy. Łysienie męskie to trwała utrata włosów, rozpoczynająca się od kątów czołowych i od szczytu głowy (charakterystyczna tonsura). Wyróżnia się siedem okresów łysienia wg klasyfikacji Hamiltona-Norwooda (I-VII).
Łysienie androgenowe u kobiet
Przyczyny. Łysienie androgenowe u kobiet (łac. alopecia androgenetica feminina) pojawia się zwykle po 30. roku życia. Jest to utrata włosów zbliżona do łysienia męskiego bądź rozlana. Występuje znacznie rzadziej niż łysienie androgenowe męskie. Przyczyny należy upatrywać w czynnikach genetycznych i zaburzeniach androgenowych. W odmianie rozlanej stężenie androgenów mieści się w górnej granicy normy lub jest nieznacznie podwyższone. Hiperandrogenizm może być związany z zaburzeniami wewnątrzwydzielniczymi lub z podawaniem androgenów jako np. środków antykoncepcyjnych. Być może pewną rolę odgrywa stres.
Objawy. Łysienie to klinicznie przebiega w postaci zbliżonej do łysienia męskiego bądź w postaci rozlanej. Najczęściej obejmuje wierzchołek głowy.
Inne przyczyny łysienia
Poza tymi najczęstszymi formami łysienia istnieją różne inne typy wypadania włosów. Tak zwane łysienie telogenowe, do którego zalicza się łysienie typu androgenowego, może być również spowodowane chorobami przebiegającymi z wysoką gorączką, stresem, niektórymi lekami itp. Rzadsze łysienie anagenowe występuje np. po zatruciu metalami ciężkimi, po spożyciu niektórych leków, po naświetlaniu promieniowaniem X. Istnieją też choroby skóry prowadzące do utraty włosów. Niektóre z nich powodują tzw. łysienie bliznowaciejące, czyli prowadzące do trwałej utraty włosów.
Medycyna estetyczna i kosmetologia, dr n. med. Kamila Podlewska
