Laser Tulowy Lublin

Poniżej będziemy przedstawiali ważne informacje dotyczące skóry, szerzej medycyny estetycznej i kosmetologii. Zachęcamy do lektury.

Starzenie się skóry

Proces starzenia zależy od czynników genetycznych i środowiskowych (na pierwszym miejscu promieniowanie UV, na drugim palenie tytoniu). W określonych warunkach klimatycznych promienie UV mogą być odpowiedzialne za większość zmian obserwowanych w przebiegu

Czynniki środowiskowe powodują m.in. powstanie wolnych rodników. Promienie UV są pochłaniane przez komórkowe chromofory: prekursory melaniny, kwas urokainowy i ryboflawinę. W wyniku tego wydzielają się wolne rodniki i tlen cząsteczkowy. Wolne rodniki są odpowiedzialne za utlenianie fosfolipidów błon komórkowych i białek komórkowych (enzymów i białek strukturalnych). Ponadto aktywują czynniki stymulujące wydzielanie metaloproteinaz (enzymów rozkładających macierz zewnątrzkomórkową) oraz uszkadzają DNA. Małe ilości wolnych rodników powstają w skórze w trakcie procesu oddychania komórkowego. Pod wpływem UV i niewłaściwego trybu życia (np. palenia tytoniu) powstają ich duże ilości, które uszkadzają błony komórkowe i włókna kolagenowe tkanki łącznej.Obraz kliniczny zmian starzenia się skóry pod wpływem promieniowania słonecznego i starzenia wewnątrzpochodnego ściśle się ze sobą wiążą i decydują o pełnym obrazie starzejącej się skóry. Oba procesy mogą powodować zupełnie odwrotne zjawiska w skórze, a ich wypadkowa jest czasem nazywana prawdziwym starzeniem skóry (ang. true aging).

Obraz kliniczny starzenia genetycznego objawia się ścieńczeniem naskórka, wiotkością skóry i siecią delikatnych zmarszczek. W przeciwieństwie do niego „słoneczne” starzenie się skóry charakteryzuje się m.in. jej pogrubieniem, bruzdami i głębokimi zmarszczkami (tzw. skóra marynarza).

W wyniku starzenia skóry dochodzi do zaburzeń czynnościowych, takich jak: zmniejszenia naprawy DNA i proliferacji komórek, większej podatności na urazy i gorszego gojenia ran, upośledzenia odpowiedzi immunologicznej, zmniejszenie produkcji potu i łoju, zaburzenia termoregulacji i bilansu wodnego naskórka oraz mniejszej produkcji witaminy D.
Różnice w przebiegu starzenia skóry spowodowanego różnymi czynnikami obserwuje się także na poziomie histologicznym i molekularnym. W obrazie starzenia wewnątrzpochodnego przeważają procesy zanikowe (zmniejsza się grubość naskórka i skóry właściwej), podczas gdy starzenie zewnątrzpochodne charakteryzuje się przewagą procesów przerostowych (grubsze są naskórek i skóra właściwa).

Zmiany histologiczne w starzeniu „słonecznym” to przerost warstwy rogowej, zanik warstw żywych (kolczystej i ziarnistej), co klinicznie może prowadzić do rogowacenia słonecznego (naskórek w przebiegu starzenia genetycznego staje się wiotki i cienki przede wszystkim w związku z zanikiem warstwy podstawnej). W rogowaceniu „słonecznym w naskórku dochodzi do zaburzeń rozmieszczenia melanocytów, a tym samym melaniny, co powoduje pojawienie się ognisk hiper- i hipopigmentacji. Następnie może dojść nawet do rozwoju czerniaka. Zmniejsza się liczba komórek Langerhansa i dochodzi do zmian ekspresji markerów powierzchniowych na tych komórkach. Staje się to przyczyną miejscowych zaburzeń mechanizmów nadzoru immunologicznego, co przyczynia się do powstania liczniejszych infekcji, które gorzej się goją, oraz do nowotworów skóry.
W skórze starzejącej się następuje zatarcie granicy skórno-naskórkowej, czyli brodawki skórne ulegają spłaszczeniu i skraca się odcinek przylegania skórno-naskórkowego. To może powodować większą podatność na urazy i tworzenie się, nawet po małych urazach, pęcherzy. Również przez spłaszczenie granicy skórno-naskórkowej słabnie transport składników odżywczych.
W skórze właściwej poddanej działaniu słońca dochodzi do nagromadzenia się patologicznych włókien elastyny (nieprawidłowego materiału elastotycznego). Włókna wykazują tendencję do zbijania się w bezpostaciową masę, co prowadzi to do tzw. elastozy (ang. solar elastosis). W skórze chronionej przed światłem obserwuje się również cechy uszkodzenia włókien elastyny, ale różne od elastozy - dochodzi do spadku liczby włókien, jak również ilości kolagenu typu I i III - ogólnie, do zmniejszenia grubości skóry właściwej. Jest mniej fibroblastów i wykazują one cechy starzenia, np. uwalniają więcej metaloproteinaz, które niszczą macierz zewnątrzkomórkową. Dodatkowo u kobiet po menopauzie dochodzi do natychmiastowego spadku ilości kolagenu związanego ze spadkiem estrogenów.

W starzejącej się skórze pogarsza się unaczynienie i ukrwienie. Zmniejsza się liczba naczyń dochodzących do warstwy brodawkowej, a pojedyncze włośniczki poszerzają się i skracają. Następuje pogrubienie błony podstawnej naczyń i poszerzenie szczelin pomiędzy komórkami śródbłonka (ang. gap junctions). Zmniejszone ukrwienie prowadzi do złego zaopatrywania skóry w produkty odżywcze i usuwania produktów przemiany materii oraz do zaburzenia mechanizmów termoregulacyjnych. Zmniejszona ilość kolagenu w skórze skutkuje też tym, że naczynia krwionośne są pozbawione odpowiedniego oparcia łączno-tkankowego i może dojść do plamicy starczej. Istnieje grupa osób, u których pod wpływem fotostarzenia dochodzi do nasilenia ukrwienia i tworzenia teleangiektazji.Starzeniu ulegają również przydatki skóry. Włosy siwieją, następuje ich ścieńczenie oraz przerzedzenie, a paznokcie stają się bardziej kruche. Zmniejsza się liczba gruczołów potowych i łojowych, co również pogłębia zaburzenia termoregulacji i wysuszanie się naskórka.

Medycyna estetyczna i kosmetologia, dr n. med. Kamila Podlewska

Witaminy a skóra

Witaminy są w organizmie człowieka niezbędne, pełnią funkcję biokatalizato-rów przemiany materii. Dzielą się na rozpuszczalne w tłuszczach (A, D, E, K) i rozpuszcalne w wodzie (pozostałe).

Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach.

Witamina A / Laser tulowy Lublin

Jest niezbędna do prawidłowego rozwoju wielu tkanek, w tym także skóry. W skórze bierze przede wszystkim udział w procesach keratynizacji naskórka. Jej wysokie dawki mogą uszkadzać płód (jest tzw. czynnikiem terato gennym). Przy doustnym leczeniu retinoidami nie należy jej dodatkowo podawać.
Niedobór witaminy A prowadzi do różnych objawów, w tym do tzw. kurzej ślepoty (brak adaptacji do widzenia o zmroku). W obrębie skóry jej awitaminoza powoduje suchość i złuszczanie. Dochodzi do nadmiernego rogowacenia naskórka i zaczopowania mieszków włosowych, a wielkość gruczołów łojowych może się zmniejszyć. Są to jednak objawy nieswoiste, na podstawie których nie można stwierdzić jednoznacznie, że mamy do czynienia z niedoborem witaminy A.
Przy przedawkowaniu dochodzi do różnych objawów, m.in. nudności wymiotów, bólu głowy. Po kilku dniach może pojawić się złuszczanie naskórka. Obecnie częściej spotykamy się z objawami po przedawkowaniu pochodnych witaminy A. Obserwujemy wtedy suchość i łuszczenie się skóry oraz błon śluzowych. Może rozwinąć się nadmierne zaczopowanie ujść mieszków włosowych i rogowacenie dłoni i stóp. Czasami pojawia się telogenowe wypadanie włosów. Jeżeli dochodzi do zawyżonej podaży karotenoidów zawartych w zielonych warzywach liściastych i żółtych warzywach, następuje ich nadmierne odkładanie się w skórze, a tym samym pojawiają się zmiany jej zabarwienia na żółtopomarańczowe.

Witamina D

Ma działanie przeciwkrzywicze, ponieważ ułatwia wchłanianie i przyswajanie wapnia. Leki zewnętrzne, zawierające jej analogi, wywierają wpływ immunomodulujący i zaburzają dynamikę cyklu komórkowego, co jest bardzo pomocne w leczeniu łuszczycy. Niedobory witaminy D mogą być spowodowane niedostateczną ekspozycją na słońce, a zmiany skórne w przypadku awitaminozy są nieliczne i nieistotne. Razem z witaminą E i C może wykazywać działanie ochronne przeciwko uszkodzeniom skóry wywołanym promieniami UV.

Witamina E

Działa jako antyoksydant, zapewniając stabilność błon komórkowych. Niedobór powoduje m.in. obrzęki i złuszczające zapalenie skóry, ale zmiany te nie są swoiste dla awitaminozy E.

Witamina K / Laser tulowy Lublin

Niedobór charakteryzuje się występowaniem krwawień oraz wybroczyn w skórze.

Witamina C

Odgrywa m.in. bardzo istotną rolę w syntezie kolagenu i elastyny oraz uszczelnia naczynia krwionośne. Jej niedobór może doprowadzić do szkorbutu (gnilca).

Biotyna (witamina H)

Jest składnikiem wielu preparatów stosowanych w przypadku wypadania włosów i łamliwości paznokci. / Laser tulowy Lublin

Medycyna estetyczna i kosmetologia, dr n. med. Kamila Podlewska